Rinn David Robinson mòladh mòr air Fèis Leabhair Ulapuil ann am pìos a nochd anns an Albannach Didòmhnaich. Rachainn fhìn leis a h-uile rud a sgrìobh e mun fhèis.  Bha i sònraichte math. Cuideachd, chuirinn mo thaic-sa ris a’ mholadh a rinn e air an obair eadar-theangachaidh a rinn Mòrag Stiùbhart.  Tha cuimhne agam air a’ chiad uair a chunna mi eadar-theangachadh beò ga chleachdadh aig tachartas-leughaidh.  B’ ann an Uibhist a Deas a bha e, aig leughadh a rinn Aonghas Pàdraig Caimbeul, agus chuir e iongnadh mòr orm air cho math ’s a dh’obraich e.  Ann an sgìre dhà-chànanach, thug e cothrom dhuinn tachartas litreachais a chumail tro mheadhan na Gàidhlig, gun a bhith a’ dùnadh a-mach a’ chuid anns an sgìre aig nach robh an cànan.  Ann an Uibhist cho math ri Ulapul, ’s e cothrom àraid agus cudromach a tha sin, agus a bhios sin anns an àm ri teachd gu cinnteach.  Ach chan e obair shoirbh a th’ ann an eadar-theangachadh beò idir.  Rinn mi fhìn rud beag trèanadh ann an eadar-theangachadh beò mar phàirt dhen cheum agam aig SMO, agus dìos-o, abair gun robh e doirbh sgìtheil.  Tha spèis mhòr agam don chuid a tha comasach a dhèanamh fad uair a thìde.  Agus gu sònraichte do Mhòrag airson a bhith deònach feuchainn ri còmhradh mu shaibeir-punc a thionndadh chun na Beurla air a’ spot, leis an dà chuid droch chainnt agus faclan teignigeach an ceann a chèile.  Mar a thuirt i fhèin ri David Robinson, “F***wit tends not to be the sort of word used doing translation work for the council …”  Tha mi an dòchas nach e!